قانون هایی که میتوان درکلاس درس وضع کرد

وضع قوانین ساده کلاس:

در جلسه اول سعی کنید مطالب و مواردی از کارهایی که می‌خواهید انجام دهید در پای تخته بنویسید و آنرا به صورت قانون در آورید.

این کار از تجربیات بنده می‌باشد که بسیار جوابگو است برای داشتن کلاسی آرام و منظم و درس خوان و قانون مند و علاوه بر آن زمینه‌ای است برای قانون‌مند کردند آنها.

تنظیم و ارائه قوانین عملی و ساده در ابتدای سال تحصیلی به دانش آموزان یکی از تدابیر روشنگرانه است که تأثیر بسزایی در برقراری نظم در کلاس دارد.

اما این نکته بدان معنی نیست که تنها زمان مناسب برای قانون گذاری انضباطی ابتدای سال است.

هر تغییر یا اتفاقی می‌تواند بهانه‌ای برای اصلاح یا تکمیل قانون‌مندی کلاس باشد و بدیهی است که این قوانین بنابر وضعیت کلاس، معلم، شاگردان و بسیاری شرایط دیگر می‌تواند متفاوت باشد اما بعضی قوانین وجود دارد که رعایت آنها برای تمامی کلاسها لازم و ضروری میباشد.

قوانین قابل اجرا: قانون یکم: موبایل خاموش

امروزه گسترش ارتباطات و موبایل علاوه بر هزاران فایده ای که دارد می‌تواند عاملی در اختلال نظم و یادگیری در کلاس های ما باشد. با وضع این قانون به دانش آموزان اعلام نمایید که موبایل به کلاس نیاورید یا اگر آوردید خاموش کنید (لازم است که خود معلم در کلاس این قانون را رعایت کند تا بتواند با قدرت آن را اجرا نماید.)

قانون دوم: قطع نکردن سخن دیگران:

یکی از مهم ترین رفتارهایی است که انتظار دارید دانش آموزان بدان پایبند باشند معمولا دانش آموزانی که برای پایان یافتن نظر و سخن دیگران منتظر نمی‌ماند جزو افرادی هستند که با دقت به نظر دیگران گوش نمی‌دهند و ترجیح میدهند افکار خود را ترویج دهند همین امر باعث می‌شود که یادگیری آنها روند کندی داشته باشد.

معمولا چنین نظراتی با عجله مطرح و کامل نیستند و موجب انحراف و دقت دیگر فراگیران می شود.

با وضع این قانون هنر گوش دادن را به آنان می آموزیم.

قانون سوم: نحوه چینش شاگردان

بهتر است چینش فراگیران به صورت نیمدایره در کلاس باشد تا معلم به آنها اشراف داشته و تمامی حرکات آنها را مد نظر قرار دهد.

این امر باعث می‌شود که دانش آموزان خاطی که در اکثر مدارس وجود دارند نتواند مخل نظم و آسایش سایرین قرار گیرند، و به آنها تذکر می دهیم که هیچ کس حق جابجایی صندلی خود را ندارد مگر با کسب اجازه معلم در کلاس که این امر باعث نظم ویژه ای می گردد.

قانون چهارم: قانون عدم تأخير و نداشتن غیبت:

وضع این قانون در ابتدای سال باعث می‌گردد که سعی کنند غیبت نداشته و خود را در وقت مشخص به کلاس برسانند و به آنها متذکر می‌شویم که از اولیاء مدرسه جهت مرخصی و مجوز استفاده کنند. لازم است خود معلم هم این قانون را رعایت کند.

با اجرای این قانون توسط معلم و شاگردان نتیجه جالب آنرا عملی درک خواهید کرد و اگر شاگردی تأخیر داشت با طرح یک پرسش از او در مورد موضوع تدریس ایشان را به جرگه تدریس وارد کنید و هم این کار نوعی تنبیه است که سعی می کند تکرار نداشته باشد این بهتر است تا اینکه به او گیر دهیم که چرا دیر آمده؟ چرا…

قانون پنجم: امتحان و ارزشیابی

در جلسه اول شیوه تدریس، شیوه امتحان، نوع امتحان، چگونگی و زمان برگزاری امتحانات مستمر، هفتگی و ماهانه را با آنها قرار دهید و تأیید آنها را از شاگردان بخواهید و آنچه در این مورد لازم و ضروری است برای آنها توضیح و خودتان عامل بدان شوید و تخطی ننمائید.

قانون ششم: قاطعیت داشتن:

معلم خوشرو و مسلط بر خود همواره پل ارتباطی خوبی بین خود و شاگردانش ایجاد می کند، که این امر به توجه بیشتر دانش آموزانش می انجامد.

چنین معلمی هرگز از قدرت و علم و شأن خود نمی گوید و اگر یادآوری یک تجربه شخصی را لازم بداند آنرا به دور از خودنمایی و به اختصار بیان می کند که دانش آموزان در کلاس او احساس کنند که ممکن است مورد پرسش واقع شوند و به این ترتیب ذهن آنها همواره در گیر موضوع درس است.

و هم چنین رفتار انعطاف پذیر او موجب می شود که در عین آنکه با قاطعیت تکالیف را بازنگری پی گیری میکند و در برخورد با دانش آموزان آنهایی که خواسته اش را اجرا نکرداه اند ضمن جویا شدن علل، رفتار متناسب با آن را داشته باشد.

از دیگر قوانین ساده می توان به احترام به نظرات دیگران – نحوه خروج از کلاس و روش‌های تشویق و تنبیه و احترام به معلم و به هم کلاسان – انجام تکالیف میباشد و… که با تدبیر عالمانه‌ای توسط معلم انجام گردد.

همه کسانی که درباره‌ی مدیریت کلاس درس مطلب نوشته‌اند بر این عقیده‌اند که معلمان باید سیاست انضباطی خود را اعمال کنند و در این مورد همواره ثابت قدم باشند.

تنها بدین طریق است که دانش آموزان انتظاراتی که معلمان از آنها دارند برآورده خواهند ساخت و رفتارهای مناسب را بدون نظارت و دخالت مستقیم معلم نشان خواهند داد.

ناگفته پیداست که طرح این مقررات با زبان مثبت سبب ایجاد علاقه ی پذیرش و پای بندی دانش‌آموزان به معلم و شرکت فعال در کلاس درس است باید توجه داشت مقررات وضع شده نباید آنقدر زیاد باشد که سبب محدودیت فعالیت های یادگیری آنان شود، بلکه باید دقیق، روشن و قابل انعطاف باشد به طوری که دانش آموزان به سادگی بدانند به چه رفتارهایی در کلاس درس ترغیب و از چه رفتارهایی منع شده اند.